کد مطلب:252452 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:260
نسب امام از سوی مادر
امام دهم، چنانكه در كتاب (الخمیس دیار بكری) آمده است، از سوی مادر چنین معرفی می شود:
علی بن محمد كه كنیه او ابالحسن و معروف به ابوالحسن ثالث می باشد، لقبش هادی اما مشهور به نقی است، نام مادر گرامیش سمانه و كنیه ی وی ام الفضل دختر مأمون است.
حافظ بن علی بن شهر آشوب در كتابش (مناقب) یادآور شده است كه والده ی معظم و جلیله امام هادی به نام سمانه مغربیه می باشد.
در بحر الانساب نجفی آمده است كه مادر حضرت هادی از فرزندان ماریه قبطیه است. اما شیخ جمال الدین یوسف بن حاتم فقیه شافعی در كتاب خود به نام (الدر النظیم) كه مطابق و موافق با دو منبع مذكور می باشد نقل می كند كه مادر گرانقدر امام هادی كه مشهور به سمانه المغربیه است معروف به سیده بود، و كنیه اش ام الفضل می باشد.
بدین ترتیب نژاد او از طرف مادر روشن می باشد. محمد بن فرج و علی بن مهزیار از حضرت هادی روایت كرده اند كه فرمود مادرم بحق من عارفه است و از اهل بهشت است.
شیطان سركش به او نزدیك نمی شود و مكر جبار عنید به او نمی رسد
[ صفحه 35]
و خداوند حافظ و نگهبان اوست و هرگز از زمره و حدود مادران صالحه صدیقین و صالحین بیرون نمی رود. آن بانوی پرهیزكار همیشه روزه داشت، در زهد و پارسایی در بین زنان مدینه بی مانند بود همه او را بانوئی پرهیزكار، خداپرست، هوشمند و خردمند می دانستند.
علی بن محمد كه كنیه او ابالحسن و معروف به ابوالحسن ثالث می باشد، لقبش هادی اما مشهور به نقی است، نام مادر گرامیش سمانه و كنیه ی وی ام الفضل دختر مأمون است.
حافظ بن علی بن شهر آشوب در كتابش (مناقب) یادآور شده است كه والده ی معظم و جلیله امام هادی به نام سمانه مغربیه می باشد.
در بحر الانساب نجفی آمده است كه مادر حضرت هادی از فرزندان ماریه قبطیه است. اما شیخ جمال الدین یوسف بن حاتم فقیه شافعی در كتاب خود به نام (الدر النظیم) كه مطابق و موافق با دو منبع مذكور می باشد نقل می كند كه مادر گرانقدر امام هادی كه مشهور به سمانه المغربیه است معروف به سیده بود، و كنیه اش ام الفضل می باشد.
بدین ترتیب نژاد او از طرف مادر روشن می باشد. محمد بن فرج و علی بن مهزیار از حضرت هادی روایت كرده اند كه فرمود مادرم بحق من عارفه است و از اهل بهشت است.
شیطان سركش به او نزدیك نمی شود و مكر جبار عنید به او نمی رسد
[ صفحه 35]
و خداوند حافظ و نگهبان اوست و هرگز از زمره و حدود مادران صالحه صدیقین و صالحین بیرون نمی رود. آن بانوی پرهیزكار همیشه روزه داشت، در زهد و پارسایی در بین زنان مدینه بی مانند بود همه او را بانوئی پرهیزكار، خداپرست، هوشمند و خردمند می دانستند.